Zondag 10 April

Vandaag de duiven voor de derde en laatste keer weg gebracht. Bij een toch redelijk fris noorden windje mochten ze de weg terug gaan vinden naar huis. Eerst de doffers los, na enkele minuten de duivinnen in de achtervolging. Bij het loslaten van de tweede groep schoot er naast ons uit de bomen een kromsnavel zo de nog stijgende groep duiven in. Hij kreeg er een te pakken en verdween met de duif achter de bomen, einde verhaal was mijn gedachten. De overige duiven schoten alle kanten op en dat was ook te merken bij thuis komst, Lente stond ze op te wachten en het waren meerdere groepjes die thuis kwamen. Een minuut of tien naar de eerste duiven moesten er nog 2 komen. Vrij vlot kwam toch de 17-122 er achter aan, de oude baas was duidelijk geschrokken. Ja en toen was het wachten op iets waarvan je toch al bijna zeker denkt te weten dat hij niet meer thuis gaat komen, blijkbaar zijn de wonderen de wereld nog niet uit. Twee en half uur wachten maar daar kwam de laatste, tussen de jonge duiven zat daar ineens een heel sneu hoopje duif. Hij was duidelijk gegrepen maar komt er wel weer boven op, een paar weken bij komen en dan zitten alle veren er weer aan. 

Aankomende zaterdag dan toch de eerste vlucht van 2022. Zo de vlag er nu bij staat gaan er 20 mee naar ‘Duiven’. Er blijven een aantal thuis om als partner te dienen.  De bijna 100 kilometer moet een niet al te moeilijke opdracht zijn, al kunnen sommige jaarlingen nog wel wat ervaring gebruiken. 

Tot later,